In mijn installaties worden geluiden gecomponeerd op basis van toeval. Het doel is het genereren van reeksen onvoorspelbare ritmes en klankcombinaties. De ongebreidelde chaos die daaruit voortkomt wordt vervolgens beteugeld door het invoeren van vaste waardes.

Het toeval wordt opgeroepen in analoge neurale netwerken. Dit zijn schakelingen met relais die net zo werken als neuronen in de hersenen. Deze schakelingen kunnen geluidsbronnen aansturen. Computers en chips worden daarbij niet gebruikt, maar wel zichtbare electronische onderdelen die op een beeldende manier kunnen worden vormgegeven.

De geluidsbronnen die in mijn installaties zijn gebruikt zijn o.a. bossen riet, toongeneratoren, ventilatoren, orgelklanken, het tikken en klikken van relais, snaren, bellen,eigenlijk alles wat geluid maakt.

Ad van Buuren (4 juli 1951 - † 8 januari 2014)