Bijna vijfentwintig jaar na haar dood, brengt Judas Theaterproducties een hommage aan schrijfster Annie M.G. Schmidt. Begeleid door een driekoppig orkest, brengen Lucas van den Eynde, Maike Boerdam en Sam Verhoeven haar tijdloze repertoire ten gehore in een intieme setting.
Annie M.G. Schmidts muziek leeft voort, laat artistiek leider Sam Verhoeven aan Musical Reports weten. “Er zitten soms wat nummers tussen die gedateerd overkomen, maar daar kan je weer tegenin gaan door een leuke uitvoering te brengen of er een fris arrangement tegenaan te gooien.”
Veelzijdig orkest
Pol Vanfleteren, Michael Asnot en Ansje de Groef zijn verantwoordelijk voor deze frisse arrangementen. Het driekoppige orkest is enorm veelzijdig. Zonder blikken of blozen bespelen ze de banjo, piano, altfluit, gitaar, kornet, piccolo, contrabas, accordeon, mandoline en dwarsfluit. De live muziek heeft dan ook een grote meerwaarde voor de voorstelling.
Dat de voorstelling in acht repetities is gemaakt, is niet te merken. Maike en Lucas speelden namelijk al eens samen in de musical De Rozenoorlog van Judas Theaterproducties, waarbij Sam verantwoordelijk was voor de muziek. “Als je elkaar kent, vertrouwt, aanvult en aanvoelt gaat dat gewoon,” vertelt Sam. “Het was een zegen!”
Relevante nummers
Toen er een voorstelling wegviel in het Fakkeltheater, was het vrij snel duidelijk dat daar een hommage aan Annie M.G. Schmidt voor in de plaats moest komen. Sam vindt dat de liedjes van Annie “nog steeds springlevend, actueel, spits en soms stout” zijn, zo schrijft hij in het programmaboek. Na afloop van de première vertelt hij dat veel van haar nummers nog altijd werken of erg relevant zijn in deze tijd. “Vluchten kan niet meer is in tijden van klimaatprotesten en -marsen brandend actueel.” Het nummer wordt dan ook prachtig uitgevoerd door zijn collega’s Maike en Lucas.
Daarnaast noemt hij het nummer Sorry dat ik besta uit de musical Foxtrot, waarin Annie M.G. Schmidt in haar tekst vertelt dat er nóóit een nummer wordt geschreven over homoseksuele relaties. “Dat is vandaag de dag nog erg relevant.” De tekst van het lied komt dan ook binnen bij de bezoekers in de Rode Zaal – het is muisstil wanneer Sam het nummer opvoert.
Wonderlijke symbiose
Ook Lucas merkt dat de liedjes van Annie M.G. Schmidt nog altijd actueel zijn. Niet alleen in Liedjes van Annie, ook in zijn theaterprogramma De levende jukebox worden de nummers erg gewaardeerd door een groot publiek. “In het Nederlandstalige repertoire kan je niet voorbij aan Annie M.G. Schmidt. Dat zijn evergreens! Jonge mensen zeggen vaak dat het vertrouwd voelt of dat ze dingen herkennen.”
Volgens hem komt dat door het vernuft van Annie M.G. Schmidt en haar samenwerking met Harry Bannink. “Die twee hebben een wonderlijke symbiose samen. Dat maakt hele mooie, ontroerende en grappige liedjes. Soms kinderlijk, maar tóch komen die ook binnen bij een volwassen publiek.”
Prachtige teksten
Hun persoonlijke liefde voor Annie M.G. Schmidt en het levensverhaal van dit Nederlandse icoon komen niet of nauwelijks aan bod in de voorstelling. Iets wat in Telkens weer het dorp, een hommage aan Wim Sonneveld, wél gebeurde. Een gemis in de voorstelling is het daarentegen niet.
Aan Musical Reports vertellen Maike, Sam en Lucas dat ze de liedjes en verhalen van Annie nog kennen van toen ze jong waren. “Annie M.G. Schmidt is voor mij – in eerste instantie – Jip en Janneke,” vertelt Maike. Ze kent de verhalen van de logeerpartijtjes bij haar oma, maar ook op latere leeftijd kwam ze werken van de schrijfster nog vaak tegen. “Tsjonge, wat heeft zíj prachtige teksten geschreven,” vult ze aan. “Ze kloppen allemaal zo goed, dat vind ik heel erg knap.”
Lucas’ liefde voor Annie M.G. Schmidt begon op zevenjarige leeftijd, toen hij Hetty Blok, Leen Jongewaard en Wim Sonneveld op de Hollandse buis zag in Ja Zuster, Nee Zuster. “Al die liedjes zijn blijven hangen. Het was onwaarschijnlijk!”
Ook Sam was als kind – en nu nog steeds – erg fan van Wim Sonneveld. “Daardoor heb ik de teksten van Annie M.G. Schmidt leren kennen, zoals Margootje. Gaandeweg heb ik ook het musicalrepertoire van Annie ontdekt, zoals Heerlijk duurt het langst en Foxtrot.”
Respect voor het origineel
Sam noemt Margootje één van de beste teksten van Annie M.G. Schmidt. “Er zit zó veel fantasie, humor en geestigheid in, met mooie muziek. Daardoor verouderd het ook minder snel.”
Lucas vindt dat ook de grote kracht van goede liedjes. “In vier strofen en een refrein worden mensen meegevoerd in een verhaal, die daar ontroerd door raken of het zelf invullen. Hoe mooi hebben Annie en Harry die emoties ingevuld: zij met tekst en hij met muziek.” Nu doet Lucas dat samen met Maike en Sam, met een waanzinnige meerstemmigheid. “Op onze eigen manier, maar met veel respect naar het origineel toe.”